John Blankenstein ging de geschiedenisboeken in als de eerste scheidsrechter in de voetbalwereld die openlijk voor zijn homoseksualiteit uitkwam. Twee jaar na zijn dood staat Blankensteins zus Karin aan de wieg van de John Blankenstein Foundation: een stichting die opkomt voor LHBT-rechten in de sportwereld. Ik sprak met Karin over acceptatie en homoseksualiteit in de sport.
John was al openlijk homo vóórdat hij onderdeel uitmaakte van de voetbalwereld. Hoe verliep dat proces van uit de kast komen destijds binnen jullie gezin?
‘Ik was zeven, hij was zeventien, dus héél veel weet ik daar niet meer van. Wel wist ik dat er het één en ander speelde thuis, ineens was er iets aan de hand. ’s Ochtends vertelde mijn moeder het tegen me, maar ach, ik had nauwelijks door waar ze het over had. Als ze me had verteld dat John nu een kabouter was had ik het ook geaccepteerd. Mijn vader is wel even flink van slag geweest. Niet zozeer omdat John homo was, maar meer uit bezorgdheid. Wat als hij hierdoor later geen baan meer zou kunnen vinden, of simpelweg niet geaccepteerd zou worden?’
Hoorde u wel eens iets over andere homoseksuele voetballers die in de kast zaten?
‘Tuurlijk, en dat speelt nog steeds. In de jaren dat John scheidsrechter was kwam hij op het veld vaak zat voetballers tegen die ook homoseksueel waren, maar dat niet konden of wilden zeggen. Ze liepen altijd met een geheim op dat veld, maar wisten dat ze bij John terecht konden. Het heeft voor mijn broer echt geholpen dat hij zelf al uit de kast was voordat hij aan zijn carrière begon: hij heeft nooit een geheim bij zich moeten dragen. Sterker nog: hij kon zich actief inzetten voor homoseksualiteit in de sport.’
Toch zijn er een stuk meer sportvrouwen uit de kast dan mannen, waar zit het verschil hem in?
‘Dat heeft met veel factoren te maken, maar een belangrijke hiervan is dat een homo in de sportwereld vaak nog wordt geassocieerd met iets negatiefs. Net zo goed een enorm vooroordeel, maar lesbiennes worden vaak wel gezien als sterk, groot en stoer. Kortom: iemand die je in je team wil hebben. Als we kijken naar homoseksualiteit in de sport zien we een associatie die bijna het tegenovergestelde is: een homo zou vrouwelijk en zacht zijn, en is niet iemand die je team kan versterken. Daarnaast zie je dat de het woord ‘seksualiteit’ in ‘homoseksualiteit’ vaak een erg grote rol speelt in mannelijke teams. ‘Ik ga niet met hem douchen, straks wil hij iets van me’ Ja hoor: alsof iedere homo op iedere heteroseksuele man valt.’
Op welke manier probeert de John Blankenstein Foundation LHBT-acceptatie in de sport te verbeteren?
‘In samenwerking met de KNVB gaan we alle betaalde voetbalorganisaties langs. Eerst hebben we een gesprek met het bestuur, en later geven we een workshop op de vereniging. In het amateurvoetbal doen we hetzelfde, maar dit is vaak toch een stuk lastiger. Probeer amateurverenigingen maar eens in te laten zien dat LHBT-acceptatie belangrijk is. Dat diversiteit hun vereniging sterker maakt. Dat is best een lastige weg. Vaak worden we simpelweg niet helemaal begrepen. Dan leggen we contact met een amateurvereniging, en krijgen we iets te horen als ‘ja, jullie mogen best komen, maar hier voetballen geen homo’s.’ Gôh, wel heel toevallig, niet?’
Hoe staat het er nu echt voor met LHBT-tolerantie in de sport?
‘Het onderwerp is vandaag de dag sowieso beter bespreekbaar. Toen ik de stichting oprichtte werd homoseksualiteit in de sport nog nauwelijks besproken, moet je zien wat er nu voor media-aandacht is. Het gaat niet lang meer duren voordat het gebeurt; voordat de eerste bekende voetballer uit de kast komt. Daarnaast zie ik ook dat het onder de jeugd zelf normaler begint te worden. Waar jongens vroeger bijvoorbeeld na zoveel jaar stopten met voetballen omdat ze voor hun team niet openlijk homoseksueel durfden te zijn, zijn veel jongeren vandaag de dag al op zeer jonge leeftijd uit de kast. Er zijn dus echt wel veranderingen zichtbaar, maar snel gaat het niet.’
LHBTolerant 
Alle waardering voor de goede bedoelingen die ten grondslag liggen aan dergelijke organisaties, maar het is toch eigenlijk van de zotte dat in onze huidige samenleving nog steeds een taboe doorbroken moet worden?
LikeGeliked door 1 persoon